Analyse - Alfred Newton Richards medical research buildings

Louis kahn in het kort omschreven:

Binnen de kritisch architecturaal denken bestaan van oudsher twee categorieën: één categorie die bestaan ideeën promoot, verfijnd en toepast, en een die breekt met de heersende ideeën en nieuwe wegen inslaat. Terwijl de eerste categorie een bepaalde ideologie voortzet door voornamelijk mainstream-architectuur te produceren, levert de tweede categorie inventiever werk af dat vernieuwing brengt in het onderwijs en de praktijk van de architect. Kahn erfgoed plaatst hem in de laatste categorie.

Kahn staat voornamelijk bekend om de volgende aspecten:

Kahn staat bekend om zijn gebruik van materialen, een mooi voorbeeld is hoe hij baksteen en beton toepast in zijn projecten. Zijn talent is goed in beeld te brengen van het toepassen van deze materialen in zijn projecten.

Kahn begreep ook heel goed het effect van zonlicht, hij was zeer onder de indruk hoe de oude Egyptenaren en Grieken dit in de architectuur toepasten. Bijvoorbeeld, grote schaalmodellen in combinatie met licht doormiddel van kozijnen en openingen illustreerde die perfect.

Het gebruik van geometrische vormen door de oude Egyptenaren is ook terug te vinden in het werk van kahn. Bijvoorbeeld vormen als vierkanten cirkels en driehoeken.

Analyse Alfred Newton Richards Medical research Buildings:

In dit ontwerp plaatste Kahn een reeks vierkante paviljoenen op de plattegrond. In een driedementieonale omgevind worden deze vierkanten plattegronden getransformeerd 

tot torens met vele veriepingen met uitgekraagde hoeken. in het midden worden deze torens geflankeerd door bijna monumentale bakstenen torens.

Deze bakstenen torens herbergen de vele mechnische systemen welke het gebouw rijk is, maar ook de trappenhuizen. Dit is typerend voor Kahn, het scheiden van ruimten en functies om er een duidelijk geheel van te maken. 

De uitgekraagde hoeken van de vierkante vloerplaten – waarin de onderzoekers – en laboratorium infrastructuur werd ondergebracht – zijn aan de buitenkant onderverdeeld in vensterpartijen met daartussen baksteenbekleding. Deze compositie is gemaakt om het natuurlijk licht optimaal de laboratoria ruimte te verlichten.

De betonnen uitgekraagde structuren worden gedragen door betonnen kolommen die naaste de overheersende monodische bakstenen torens haast niet opvallen. Met dit ontwerp wilde Kahn de binnenkant van het gebouw vrij maken van alle fysieke obstakels, zodat de laboratoria steeds zouden kunnen worden heringericht in functie van de evoluerende technologie. Daarom liet hij alle onderzoeks- en mechanische systemen die in de ruimtes nodig waren, verdwijnen achter diepe platen van vloer tot plafond, zodat de laboratoriumconfiguratie nergens werd onderbroken.